حماسه ی فدکیه

 

شنیدن و دانلود

گویند: گور تو مانده ست بی نشان و شکوه

پاینده ای ؛ به گور و نشانت چه حاجت است

در عبا- پوشیده روی- آمد فراز 

چون محمّد، کز حَرا ؛ آید فرود.

گفتنی ها دارد او ، گمراه را

از فَدک ، در نامه ی یزدان سرود.

" - ... چون ستایش ها ، فراوانی ، گشود

ازستایش ها ، فراوانی ،  فزود

پس ستایش هرچه بیش ، او را کم ست

زانکه او ، گوهر فشانی ها نمود

آن که بی ، ماننده ای ؛ آرَد پدید

هیچ را ، هستی ؛ به آنی آفرید.

بی نیاز از آفرینش بود و هست

آن که حکمت دانی او را می سَزید.

در کتاب آنَک: "سلیمان بُرده از داوود، ارث"

کِی ترا سهم از بهشت ست ، ار مرا  بر دود، ارث

ای که فرقان ، پشت سر افکنده ای

کِی ترا ارث از پدر بود و، مرا نا بود، ارث

این فَدک را  نِی مسلمانان ، به تازش یافتند

جان بها را ، اهل خیبر ، تا به سازش ، یافتند

هان کنون این اسپ ، برگیر و  بتاز

زان که رستاخیز ، یابم ؛ آن چه بازش یافتند."

مهدی فرزه (میم. مژده رسان)

واژه نامه :

پاینده = نامیرا 

عبا = چادر عربی

پوشیده روی = روبنده پوش - محجبه

نامه ی یزدان سرود = کتاب خدا 

ماننده = الگو

می سزید = سزاوار ست.

فرقان = قرآن کریم

پر کشیده  از : "خطبه ی فدکیّه"