-: ای خس ِهرجاگزین ِ زهر و خار آجین
از چه در باغ جهان آرایِ گل روییده ای؟
-: باد رقصان دست افشان بذرم اندر هر کران افشاند.
گرچه خارم، خارِ بی مقدار
بادِ دادآورد، دادم داد.
-: ای گلِ رنگین کمان با شاخه های آذرخش
از چه در جوی لجن روییده ای؟
-: باد رقصان پای کوبان بذرم اندر هر کران افشاند.
سرنوشت افشانی این بادِ گردان ، ای دریغ و ای عجب
داستانی بی سر و بن ، قصه ای بی انتهاست.
مهدی فرزه (میم . مژده رسان)